Zaterdag en nog een keer leiden

Het was weer een zaterdag met een gouden randje, Menno onze kleinzoon heeft zijn A zwemdiploma gehaald. Zelf heb ik drie jaar heen en weer gesjouwd naar het zwembad en zijn moeder nog een jaar. Maar de blijdschap van dat jochie maakt dat sjouwen met natte zwemspullen meer dan goed.
De dag voor de jongetjes kon al niet meer stuk, want ze hadden bij het wakker worden gehoord dat hun zusje was geboren. Oom riep Jasper is het kleedje al klaar? keihard door de telefoon om ons hun blijde nieuws te vertellen. Op verzoek van de beide heren moest er natuurlijk een quiltje worden gemaakt. Volgende week als zij weer naar hun vader gaan kunnen ze hun cadeau aan het zusje geven.

Dit weefwerk is gemaakt en ontworpen door een weefster met een beperkt gezichtsvermogen. Hoe kom je erop. Maar dat vraag ik me bij meer dingen af.
In Leiden ben ik natuurlijk ook nog naar het Museum voor Oudheden geweest, goed dat Hannie het daarover had. Ik heb zoveel gezien dat je sommige dingen vergeet. QSII had daar hun expositie, ook daar waren weer geweldige stukken bij.
Vanuit de auto zie ik regelmatig dit gebouw langs de rijksweg, maar warhoofd die ik soms ben dan ben ik meestal te laat om daar een foto van te nemen. Maar als je in de trein zit heb je je handen vrij en dan ineens is het toch gelukt. Waarom ik altijd naar dit gebouw kijk geen idee het trekt me op de een of andere manier.