Het thema voor De-Uitdaging was Roest, leuk idee maar roest staat voor mij voor vergankelijkheid en oud en niet meer bruikbaar. Ik had er moeite mee, vooral omdat het nogal emotioneel is op dit moment. Ik had 4 verschillende ontwerpen gemaakt maar telkens kwam daar een man in terug op de een of andere manier. En dat wil ik niet. Om mijn hoofd leeg te maken heb ik een stapel quiltbladen gepakt en die door zitten bladeren. En toen kwam ik deze roos tegen. Dus een beetje jatwerk, een klein beetje maar want het origineel is trapunto en dat is dit natuurlijk niet.
Toch is dit weer een link, toen ik klein was vertelde mijn vader verhaaltjes over wie hij was en wat hij kon, een van de meest fantastische was dat hij lichtmatroos in de Sahara was geweest. En natuurlijk geloofde ik dit en dacht dit wordt een woestijnroos, ook komt de roos voor in het prachtige The Rose van Bette Midler en als ik geen tulpen op tafel heb staan dan zijn het wel de Vicky Brown rozen als die er tenminste zijn.
De ondergrond is verroest met schuursponsjes die een paar dagen hebben liggen broeien, de lijnen heb ik gestikt met dun haakgaren met kleurverloop.
De roos heb ik gemaakt van een verroeste lap die om een oude lantaarn twee dagen heeft staan pruttelen in de zon en boven de verwarming.
De blauw groene is shibori geverfde damast.
mijn roos
In mijn bakken wol zat ook deze wol, rotwol wel te verstaan of zoals ik dat noemde Hondenwol. Ik heb geprobeerd dat ding te dragen maar ik werd helemaal gek van de jeuk van al die stekels die erin zaten. Dus gewassen en laten liggen in de wasverzachter maar nee het bleef steken.
Ach jullie begrijpen het al, ik heb die wokkel aan de vuilnisbak gedoneerd.
