Deurtje

Ik vertel graag een verhaaltje aan Menno en Jasper, verhaaltjes die ik ter plekke verzin zijn volgens hun de mooiste. Hoe geheimzinniger en spannender hoe leuker ze die verzinsels vinden.

Altijd gaan die verhalen over twee meisjes, de een blond en de ander donker van haarkleur. Die meisjes beleven dan hele spannende dingen, eigenlijk die dingen die de jongetjes zelf meemaken maar dan met een smeuig sausje overgoten. Steevast gebeurd er iets geheimzinnigs in het bos. En meestal is er wel een of andere ondeugende kabouter die zich verschuilt in dat diepe donkere bos, die woont in een dikke hele dikke eikenboom. Die kabouter heeft een deurtje, zo'n klein geheimzinnig deurtje. Heel soms kunnen we even naar binnen kijken.
En dit is dan ons kabouterdeurtje diep in het verre donkere bos van Almere.

De aanleiding om dit deurtje te maken was natuurlijk weer een thema van de Fibermailgroep.