Positief zijn en blijven valt niet mee, aanvankelijk werd er verteld dat ik er een dagje of twee in het ziekenhuis moest blijven maar dat is voorlopig een langdurige zaak aan het worden.
Een paar weken geleden mijn grote teen gestoten en ondanks schoonmaken en pleisters toch een bacterie die zich in mijn onderbeen heeft genesteld. Dus vier maal per dag een stoot antistoffen via het infuus, pijnstillende middelen en proberen om het onderbeen te bewegen ivm trombose wat ook weer bestreden wordt door injecties in mijn buik.
En hoe dat been nu heet, tenminste de aandoening is ERYSIPELAS.
Morgen oefenen met een rollator om naar het toilet te kunnen en te douchen.
En verder gelukkig mijn laptop, dus alle blog worden uitgebreid gelezen, niet altijd met commentaar of een aardige reactie.
En toch is het af en toe lachen, denk eens aan al die mensen die zomaar een nacht jouw slaapkamer delen , die man uit Afrika die rechts van mij snurkend twee dagen doorgebracht heeft, of die oude baas, enorme kletser die nu naar een psych.opvang adres is Of die mevrouw die dacht een wijntje te drinken maar eindigde tegenover mij met een wespenallergie, want ze ging op dat beest staan en zij was bijna geschiedenis. Lachen doe ik gelukkig genoeg, geweldig personeel die wat mij betreft allemaal een engeltje zijn. Waarom? ze hebben geduld met mij.
Een paar weken geleden mijn grote teen gestoten en ondanks schoonmaken en pleisters toch een bacterie die zich in mijn onderbeen heeft genesteld. Dus vier maal per dag een stoot antistoffen via het infuus, pijnstillende middelen en proberen om het onderbeen te bewegen ivm trombose wat ook weer bestreden wordt door injecties in mijn buik.
En hoe dat been nu heet, tenminste de aandoening is ERYSIPELAS.
Morgen oefenen met een rollator om naar het toilet te kunnen en te douchen.
En verder gelukkig mijn laptop, dus alle blog worden uitgebreid gelezen, niet altijd met commentaar of een aardige reactie.
En toch is het af en toe lachen, denk eens aan al die mensen die zomaar een nacht jouw slaapkamer delen , die man uit Afrika die rechts van mij snurkend twee dagen doorgebracht heeft, of die oude baas, enorme kletser die nu naar een psych.opvang adres is Of die mevrouw die dacht een wijntje te drinken maar eindigde tegenover mij met een wespenallergie, want ze ging op dat beest staan en zij was bijna geschiedenis. Lachen doe ik gelukkig genoeg, geweldig personeel die wat mij betreft allemaal een engeltje zijn. Waarom? ze hebben geduld met mij.
5 opmerkingen:
Wat een verhaal Mia, ik wens je veel sterkte en hoop dat je snel naar huis mag.
Gr Ellen
Ik ga extra goed op mijn tenen letten! Sterkte Mia,
Marina.
Ik weet het, je buren kies je niet zelf die heb je. Probeer er toch nog maar iets positiefs van te maken.
Wat een pech Mia ik hoop toch dat het niet te lang gaat duren voor je. Een streptokokkeninfectie is niet zo best. Maar gelukkig ben je op de juiste plek! En fijn, dat de verpleging zo aardig is. Heel veel sterkte!
Zeker wat een pech. Ik hoop dt het weer gauw zal herstellen en je weer naar huis kunt gaan. Sterkte!
Een reactie posten