Flevo Story deel 6

En wat mij betreft voorlopig het laatste verhaal over mijn logeerpartij in het ziekenhuis. Gisteravond kreeg ik groen licht ik mocht vandaag naar huis.
Jeetje wat heb ik mijn poppenhuis gemist en natuurlijk Bella. En natuurlijk mijn lief Jan.
Ik zit nu lekker in de tuin onder de luifel bij te komen, ontslagen worden uit een ziekenhuis is geen kwestie van jas aan tas mee en wegwezen.
Nee allerlei doctoren hebben nog iets in te brengen, afspraken maken met de dermatologie en vervolg afspraken bij de internist. Denk je dat je dan weg kan? Nee want ik wil weten hoe nu verder met mijn episilas pootje. welke behandeling thuis hoe wordt het geregeld met de zorgverzekering want dit kan nog even gaan duren. En dan welke wondbehandeling, terwijl ik plat lig laat het vel los en om ontstekingen te voorkomen heb je weer een ander plan nodig. Oh wie gaat u elke twee dagen verzorgen? hebt u dat al geregeld met thuiszorg? Nee ik heb een hele lieve vriendin die mij komt helpen een verpleegkundige die ervaring blijkt te hebben met mijn soort pootje.
En dan eindelijk in de rolstoel naar buiten, staat er een enorme vrachtwagen geparkeerd op de plek waar je patiënten op kunt halen, dus wachten en nog eens wachten, maar dat was lekker buiten in de frisse lucht.

Thuis sprong Bella me tegemoet de lieverd had me toch gemist en ik haar ook. Dat zij ondertussen besloten had om haar ras eer aan te doen om te gaan slopen vond ik deze keer minder erg.

En nu even pas op de plaats even bij komen voordat ik weer actief met mijn handen bezig ga zijn.

Flevo Story deel 5

Zo even iets anders dan een vervelende peut. Ik voel me elke dag een stukje beter en dus gaan je gedachten uit naar andere dingen dan het ziekenhuis gebeuren. Dus ben ik aan het tekenen geslagen, en ach wie weet kan ik er wat mee als ik weer helemaal topfit in mijn vel zit. 

 

 

deze wil ik in stik werk gaan uit voeren, nu dus nog even niet.

 

zomaar wat kan je in een cirkeltje doen ter grote van de omvang van een zwachtel.

 

Gewoon een dagelijkse blik met belangrijke zaken, telefoon, peuten en de lap.

Persoonlijke werkplek in het ziekenhuis. alles bij de hand op 1 vierkante meter.

Flevo story deel 4

 

Ik kan niet zo goed slapen, en ben dan s 'morgens rond vier uur wakker en kijk dan uit het raam, echt een room with a vieuw. Heerlijk uitzicht vooral de avonden want dan zit onder die toren het Bruintje Beer stampvol met eters en drinkers, en ja dan wordt ik toch een beetje jaloers. Dus houd ik mij zelf voor dat als ik eruit mag en ik kan een paar passen lopen ik daar op het terras ga zitten genieten.

 

 

Het begint er op te lijken dat ze een behandeling hebben gevonden voor mijn pootje. Er wordt driftig overlegd en behalve een internist heb ik ook twee dermatologen aan mijn bedstee gehad. De nieuwe behandeling is vandaag gestart dus even afwachten.

 

 

En dan mijn vriendjes, Oh zei ik als jullie komen gaan we beneden een ijsje eten, en even lekker buiten in het zonnetje. Maar het allerleukste is natuurlijk met zijn allen in bed. Flatteus iets minder maar het plezier is er wel, Jasper is erg bezorgd dat het niet goed gaat dus telkens maar uitleggen wat er gedaan moet worden. Menno ziet het allemaal positiever, dat scheelt.

de dertien van Flevo flevo story deel 3

Opeens is je leven even helemaal anders.

Zo ben je zelfstandig en heb je alle touwtjes in handen, behalve als je lijf niet mee wil werken.

Dus wordt je liefdevol vertransporteerd naar het Flevo, waar allemaal lieverds zijn die blij zijn met mijn komst. Kijk ook al kan ik niets ik ben natuurlijk wel goed voor de economie.

Dus even een dagje opname:

Dag mevr. Zei de receptioniste nr. 1, een moment. 
goede morgen mevr., zei nr. 2 ik breng u naar de wachtkamer,
dag mevr., zei nr. 3,  ik kom diverse metingen doen zoals bloed etc.
hallo mevr., zei de Co.-arts (4), even kijken wat wij kunnen met uw been.
Dan komt nr. 5 die bloeddruk van mij wilt,
nr. 6 wil weten of ik echt wel Mia de Vos ben.
Nr. 7 komt vertellen dat we nog even op de bloed kweek moet wachten,
maar nr. 8 wil ook nog alles weten van mijn diabetische toestand.
Toen kwam nr.. 9 die wilde weten of mijn hart het nog doet.
Mevr.. nr.. 10 kwam vertellen dat alles in orde was voor de opname en dat ik even moest wachten op het transportgebeuren. Oké zei ik.

En dan lig ik daar te wachten, Jan kreeg een houten achterwerk want de stoelen voor familieleden zijn niet erg comfortabel, dus zei ik, Joh ga lekker naar huis knuffel met Bella en zodra ik weet welke kamer/afdeling dan bel ik je.

En dan lig je daar en valt blijkbaar in slaap, ik schrik wakker van de stilte, bizar maar daar kan je wakker van worden. Ik roep, en roep en roep en dan denk je he lijkt wel een horrorverhaal patiënt verdwenen of zo.

Na een half uurtje komt er mevr. nr.. 11, wat een kreng was dat, met haar rare geverfde wenkbrauwen kreeg ik een grote mond van haar "zo van mens hou je hoofd je bent nog niet aan de beurt". Schrok me helemaal klem, en vroeg of ze altijd zo vriendelijk was. Ze verdween.
Mevr.. nr.. 12 was gelukkig positiever en vertelde dat ik heel diep in slaap was geweest en omdat ik er zo beroerd uit zag hadden ze me maar even laten liggen.

Kwartiertje later eindelijk op de afdeling, kreeg van mevr. nr.. 13 een lekker kopje thee en lag even daarna weer lekker te slapen.

Flevo story deel 2

Positief zijn en blijven valt niet mee, aanvankelijk werd er verteld dat ik er een dagje of twee in het ziekenhuis moest blijven maar dat is voorlopig een langdurige zaak aan het worden.

Een paar weken geleden mijn grote teen gestoten en ondanks schoonmaken en pleisters toch een bacterie die zich in mijn onderbeen heeft genesteld.  Dus vier maal per dag een stoot antistoffen via het infuus, pijnstillende middelen en proberen om het onderbeen te bewegen ivm trombose wat ook weer bestreden wordt door injecties in mijn buik.

En hoe dat been nu heet, tenminste de aandoening is ERYSIPELAS.

Morgen oefenen met een rollator om naar het toilet te kunnen en te douchen.

En verder gelukkig mijn laptop, dus alle blog worden uitgebreid gelezen, niet altijd met commentaar of een aardige reactie.

En toch is het af en toe lachen, denk eens aan al die mensen die zomaar een nacht jouw slaapkamer delen , die man uit Afrika die rechts van mij snurkend twee dagen doorgebracht heeft, of die oude baas, enorme kletser die nu naar een psych.opvang adres is Of die mevrouw die dacht een wijntje te drinken maar eindigde tegenover mij met een wespenallergie, want ze ging op dat beest staan en zij was bijna geschiedenis. Lachen doe ik gelukkig genoeg, geweldig personeel die wat mij betreft allemaal een engeltje zijn. Waarom? ze hebben geduld met mij.

flevo story deel 1

Bizar,, maar waar,de eerstkomende dagen ben ik opgesloten in ons ziekenhuis. Leuk is anders.. Mijn Linkerbeen heeft. Nog steeds de drie dubbelle omvang.
Ik hoop dat zij mij zeer snel zat zijn zodat ikzaterdag lekker in mijn eigen tuin kan zitten.
Gr. Mia

Weer terug in het gewone leven.

Het is weer voorbij die mooie zomer, behalve in de weekenden ook de laatste 6 weken in ons buitenverblijf. Pretpark, doe bos De Zevensprong, eigen zwembad wat heel hard nodig was mijn lieverd Bella die behalve puberstreken toch een ideale camping hond is.

 

 

Maar nu weer thuis, scholen beginnen, quilt zaken beginnen, verfplannen. Maar dat alles moet even in de ijskast. Ben afgelopen zondag getroffen door lymfvaatonstekingen  in allebei mijn benen. Pijn niet kunnen staan en s 'nachts de koude koorts. en geen controle over je lichaam door het shaken. Jan belde de h.arts en we konden gelijk terecht. Heftige medicijnen, een uur na het innemen val ik in slaap en dat vier keer per dag.. Nou voor iemand die normaal slecht slaapt is dit toch wel heerlijk. Allen die pijn die is verschrikkelijk, kan niet op mijn linkerbeen staan. Volgens de H.arts zou ik met een dag of drie merken of die kuur aanslaat. en zo niet?????????ziekenhuiswerk.

Caravan verven deel 2

 

Nou niet echt verven in de caravan, maar gisteren bij Mieke thuis. Samen met Hilly en Maria lekker aan het kliederen geweest.

 

 

 

 

Deze keer eens iets anders geprobeerd, drie verschillende katoenen gewoon eens het verschil zien, en de verhoudingen, bij Nienke heb ik geleerd met procenten/druppels te mixen. Nu eens andere maat verhoudingen, het maatschepje was 5 ml dus enkele gemixt in verhoudingen van 4 schepjes op een zakje van een kleur tot en met de 1-3= 2-2_ 3-4= 4. De verschillen zijn leuk en nog eens te doen. Ik heb het nu eens goed genoteerd.