Terug

Het is  alweer een maandje geleden dat ik wat op mijn blog heb gezet, er speelde natuurlijk weer van alles.

Zo gooide mijn been weer roet in het eten! Nou ja eten; het lopen ging even niet door mijn been dat werd door de arts ingezwachteld omdat de Ericypilas weer dreigde. Dus zat ik weer met mijn pootje omhoog. Wat betekend niet werken aan mijn tweed quilt want dan moet je gas geven en dat lukte niet, beetje aan het haken geslagen daar heb je immers je benen niet voor nodig, veel gelezen ik kwam daar eigenlijk het afgelopen jaar niet aan toe. Wat kleine handklusjes enz enz, maar gelukkig kreeg ik na drie weken groen licht, hoefde niet meer elke twee dagen naar het gezondheidscentrum maar moest wel mijn dikke zwarte elastische kousen aan.

Hiep hiep hoera kan dus toch op vakantie, Oh jee de quilt voor Alkmaar moet dan eerder weg gebracht worden, Marjon Hoftijzer was zo lief om alvast de voordeur open te doen.

En toen weg lekker naar de Ardennen, wij zaten op een eilandje in het riviertje Semois vlak bij de Franse grens dus regelmatig even van landje ruilen, ook Luxemburg was dichtbij. Onder het genot van een wijntje met je benen omhoog dan konden de strakke kousen uit want met 32 graden is dat geen pretje en zit je dan te mijmeren van wanneer waren wij hier ook alweer voor het laatst in de Ardennen, al terug rekenende kwamen wij uit op dertig jaar geleden.

Het is bijna niet te doen om alle foto's te plaatsen omdat de ene bocht in de rivier nog mooier is dan die vorige of de ruïnes van kastelen en buitenplaatsen die een nog interessanter dan de ander. Wat niet veranderd was het klooster van Orval met zijn lekkere bieren en kaas.

En nu gaat het leven weer zijn gang, vandaag naar het havenfestival in Almere-haven met de kans om internationaal uit eten te gaan, alle restaurants in de havenkom laten tegen een klein bedragje je proeven wat hun keukens maken.

En volgende week de eerste officiële vergadering voor het Reuma Vereniging Almere waar ik sinds een paar weken mee in het bestuur zit, en waar veel werk de komende tijd in gaat zitten, maar Alkmaar staat met grote letters in mijn agenda wil heel graag de meisjes van het verfcollectief aan het werk zien en weer wat van ze leren. Want laten we wel wezen als je eenmaal met het Quiltvirus bent besmet dan laat dat je niet los en er is telkens weer iets nieuws te leren.