Maar ja hoe gaat het, je wordt oma en dan worden ze wat groter en op de creche kwam St. Maarten al te voorschijn. Hemeltje wat is dat nu weer, nou leuk joh, ga je met je kleinkinderen langs de deuren, gezellig liedjes zingen en dan worden ze beloond. Oke daar ga je dan. En of de duvel er mee speelt al 5 jaar op een rij trap ik er weer in, het is al die jaren pokke weer of te koud of te nat of het stormt. Nee ook vandaag was het weer niet leuk. De jongens waren al helemaal in de ban van het ophalen van snoep, och en dat er nog gezongen moest worden oke doen we dat toch.
Dus snel avondeten naar binnen werken en dan op pad, het stormde hier al een tijdje met veel regen maar op het moment dat wij gingen was het gelukkig droog. Na het derde huis begon het te miezelen en bij het vierde huis ging de hemel open, in enkele seconden waren we doorweekt werkelijk zelfs mijn onderbroek of slipje was drijfnat geworden, paraplu en regenjassen waren er niet tegen bestand. Dus nog even snel twee deuren bestookt en toen als de wiede weerga naar huis. Ja leuk konden de putten dat regenwater niet aan dus daar liepen we door de plassen die enkelhoog waren. De jongens hadden het heel koud en nat en waren erg verdrietig dat het feest zo snel was afgelopen.
Mijn natte en koude troubadours Jasper en Menno
Laatste huis en dan zien dat we snel droog worden, de droogtrommel stond gelukkig op ons te wachten want die jassen van die jongens moeten morgen toch weer droog zijn.
En volgend jaar????? Nou daar heb ik nog een jaar de tijd voor of ik nog mee ga.
7 opmerkingen:
Dit is prachtig, zo'n oud gebruik. Zelf heb ik dat altijd gedaan in de kop van Nrd-Holland en later mijn kinderen.
Jammer dat het gisteren zulk slecht weer was!
Zoooo herkenbaar. En dat dan het kaarsje al na één straat uitwaait, of de batterij van de het jaar daarop aangeschafde electrische uitvalt. Het glazen potje wat voor de deur in scherven viel. De deuren die vaak wel, maar soms ook niet open gingen. Maar ach, voor de kinderen is het een geweldige herinnering en daar doe je het voor!
Het erge is, dat na 2 keer de droogtrommel en daarna op de kachel mijn schoenen nog niet droog zijn.
Inderdaad heel herkenbaar. Voor mij was het ook zo'n onbekend fenomeen. In Utrecht deden ze daar niet aan, in Oost-Groningen wel. Zakken vol brachten de kids naar huis en oh, wat vaak zijn ze (en ik) doorweekt geweest. Hier is geen kind aan de deur geweest, daar wonen we te achteraf voor, dus kost te veel moeite. Moeten we de bounties zelf maar opeten, want ja, je hebt toch wat in huis. Ik hoop dat jullie inmiddels allemaal droog zijn en dat de kids toch nog wat snoep bij elkaar hebben gezongen.
St Maarten ken ik niet hier maar wel vroeger Driekoningen zingen! Dat was op 6 januari. Van hetzelfde laken een pak! Totaal verkleumd, en telkens waaide je kaarsje uit of de lampion vloog in de fik. maar opgeven? Nee dus!
Maar nu zou ik het ook voor gezien houden met dit weer!
Ook voor mij een vreemd gebruik toen wij in Almere kwamen wonen. Man was hier al wel mee bekend overigens. In brabant is de elfdevandeelfde gewoon het begin van de carnaval, niks lampionnekes! Aan de deuren werd gezongen over drie koningen.
Zijn je mannen weer droog Mia en wat een leuke foto!
Jammer dat het zo nat was want het is wel een heel leuk gebruik voor de kids. Helaas ben ik hier niet mee bekend, bij ons doen ze er niet aan, vind ik toch wel jammer.
Raar dat er in Utrecht niet aan gedaan wordt, het wapen van Utrecht is gebaseerd op een legende rond St-Maarten???
Een reactie posten