Geschiedenis herhaalt zich weer

Toen onze kinderen op de lagere school zaten volgde ik de opleiding creatieve handvaardigheid, als stageplaats had ik de beide scholen gekozen. Ik vond dat leuk, dat werken met die kleine handjes en koppies, vaak genoeg hoorde ik in die jaren dat onze kinderen het spannend vonden om met juf mam creatief te kunnen zijn. Het gevolg was dat ik vaak na schooltijd nog met een groep kinderen allerlei dingen aan het maken was. Heel wat kleedjes gestempeld of geweven, maskers en andere feestdagen artikelen hebben we gemaakt.

En nu? Ach je bent lees oma geworden op de basisschool van de kleinjongetjes, en die vroegen of er een ouder(groot) was die creatieve dingen kon bedenken. He mam, zei onze dochter is dat niet iets voor jou????????? Nee lieverd die tijd heb ik gehad. Oh was haar reactie. Gut zei een juf van school, ik wou maar dat we iemand kunnen vinden voor wat andere dingen dan wat wij aanbieden. Het laat zich raden, ik geef nu voor zes weken lesjes voor de onderbouw. Oh wat is dat toch weer leuk. Die kleine vingertjes, het ongeduld en de persoonlijke aandacht die ze vragen. De eerste keer heb ik gestempeld met voorwerpen die ze dagelijks gebruiken, zoals vorken en lepels en ijslollie stokjes en ik had wat stempels meegenomen die ik zelf gebruik. Een grote kliederzooi met resultaat.

Deze week ben ik aan het recyclen gegaan, gevraagd hoe ze aan plastic tassen komen en wat er mee gebeurd, nou zei de een die krijg je als je wat koopt, een ander zei: mijn moeder spaart ze. Toen dat kindje dat zei schoot ik in de lach, zowel onze dochter als zoon spaart de gekochte plastic tassen, ze vergeten altijd om een boodschappentas mee te nemen als ze naar de supermarkt gaan. En dat kwam nu goed uit. Ik heb kaarten gemaakt en repen plastic gesneden en de kindjes vonden het leuk en komen volgende week terug om hun weefkaart af te maken.