Tja het is wat, toen ik aangaf dat ik wilde gaan stoppen als contactpersoon voor de Little Quiltjes of Love, kreeg ik heel wat reacties. Positieve en sommingen begrijpen niet dat ik er mee wil stoppen.
Het zit zo:
Op donderdag 20 juni 2002 was ik bij een Bee en daar was een quilter een mooie quilt aan het maken, zelf op dat moment nog niet zo'n ervaren prutser dus vroeg ik hoe of wat en voor wie, dat wilde ze aanvankelijk niet vertellen. Na lang aandringen van mij zo van joh vertel, vertelde ze over de Little Quilts of Love liever niet omdat onze dochter op het punt van bevallen stond en zij het niet zo kies vond.
De volgende dag werden wij vroeg gebeld dat de geboorte a.s. was en dat zij naar het ziekenhuis gingen, en dan zit je bij de telefoon te wachten op....... tijdens dat wachten heb ik aan mijzelf beloofd dat als het kindje gezond en wel op deze wereld was, om het project Little Quilts of Love te omarmen.
Later op die vrijdag 21 juni 2002 werden we gebeld dat Menno was geboren en dat alles met dit kleine mannetje goed was.
En belofte moet je nakomen, ik heb contact op genomen met het Flevoziekenhuis en die stonden er voor open. Het Flevoziekenhuis was het vijfde ziekenhuis in Nederland en met behulp van Jane Ypma is het verder verbreid, en nu zie ik een hele waslijst met adressen van contactpersonen en ziekenhuizen. Geweldig zoals al die anonieme quilters mee werken aan dit project.
En nu:
En dan op 21 juni 2012 stop ik als contactadres en geef het project in goede handen van een medewerkster van het Flevoziekenhuis, en daar zit dan gelijk van alles aan vast.
Een interview in hun personeelsblad, serie foto's en straks in de media met toeters en bellen. Nu hoeft dat laatste voor mij niet, maar goed een beetje bekendheid kan geen kwaad en als mijn hoofd daarbij nodig is dan moet dat maar.
Natuurlijk blijf ik ze maken, wat eenmaal een part van je quilt-leven is blijft een deel.
Maar die belangstelling leverde wel een aantal bijzondere portretten op en dus heb ik er een gebruikt als nieuwe KOP.
Het zit zo:
Op donderdag 20 juni 2002 was ik bij een Bee en daar was een quilter een mooie quilt aan het maken, zelf op dat moment nog niet zo'n ervaren prutser dus vroeg ik hoe of wat en voor wie, dat wilde ze aanvankelijk niet vertellen. Na lang aandringen van mij zo van joh vertel, vertelde ze over de Little Quilts of Love liever niet omdat onze dochter op het punt van bevallen stond en zij het niet zo kies vond.
De volgende dag werden wij vroeg gebeld dat de geboorte a.s. was en dat zij naar het ziekenhuis gingen, en dan zit je bij de telefoon te wachten op....... tijdens dat wachten heb ik aan mijzelf beloofd dat als het kindje gezond en wel op deze wereld was, om het project Little Quilts of Love te omarmen.
Later op die vrijdag 21 juni 2002 werden we gebeld dat Menno was geboren en dat alles met dit kleine mannetje goed was.
En belofte moet je nakomen, ik heb contact op genomen met het Flevoziekenhuis en die stonden er voor open. Het Flevoziekenhuis was het vijfde ziekenhuis in Nederland en met behulp van Jane Ypma is het verder verbreid, en nu zie ik een hele waslijst met adressen van contactpersonen en ziekenhuizen. Geweldig zoals al die anonieme quilters mee werken aan dit project.
En nu:
En dan op 21 juni 2012 stop ik als contactadres en geef het project in goede handen van een medewerkster van het Flevoziekenhuis, en daar zit dan gelijk van alles aan vast.
Een interview in hun personeelsblad, serie foto's en straks in de media met toeters en bellen. Nu hoeft dat laatste voor mij niet, maar goed een beetje bekendheid kan geen kwaad en als mijn hoofd daarbij nodig is dan moet dat maar.
Natuurlijk blijf ik ze maken, wat eenmaal een part van je quilt-leven is blijft een deel.
Maar die belangstelling leverde wel een aantal bijzondere portretten op en dus heb ik er een gebruikt als nieuwe KOP.
13 opmerkingen:
Leuke kop. Tweemaal!
Knap hoor Mia,zoveel jaar als coördinator voor LQL ! Door jou ben ik ook begonnen met maken van die kleine quiltjes.
Natuurlijk ga je door met het maken, en dan wat rustiger? We krijgen de artikelen zeker nog eens te zien?
Leuke header op je blog!
Ja, mooie KOP!! Kan me voorstellen dat je na 10 jaar het ietsje rustiger wilt krijgen (maar of dat gaat lukken?). Toch leuk dat er zoveel belangstelling voor je is.
gr. Marjolijn
Prachtige foto. Mooi dubbel lustrum. Mooi overgedragen.
Groet, Marina.
Wat een karakteristieke foto, goed van je dat je dit zoveel jaar getrokken hebt, een oma om trots op te zijn!
Onvoorstelbaar dat het zo nodig is he in Nederland. Geweldig zoals jij het hebt opgebouwd en nu weer doorgegeven. En wat heb je er een mooi verhaal van gemaakt.
Nou, je mag er best zijn hoor.
Wat een leuke foto Mia, nu weet ik voor wie ik het duo-project maak.
Mooi en bijzonder verhaal zoals je er mee begonnen bent. En zeg nou zelf 10 jaar is dan ook een hele mooie tijd. Leuke foto hoor Mia van je hoofd.
Je mag trots zijn op jouw inzet voor little quilts of love.
Mooie foto's. Je ziet er goed uit!
Wat een weifie ik ben heel trots op je en voor je bijna 63 jaar zie je er ook nog eens heel goed uit.
jan
Een periode waar je trots op kan zijn. Mooie foto.
Een echt goede foto. en boeiend om te lezen hoe je inzet voor de Little quilts of love begon.
Een reactie posten