Op Koningsdag werd ik s'morgens rond half tien getroffen door uitvalsverschijnselen. Dochterlief die naast me stond in de keuken zag dat ik niet goed werd en belde 112, en riep Jan naar binnen want we gingen de schuur bouwen en dan gaat er een heleboel met je gebeuren.
Mijn rechterarm en been werkte niet mee en mijn spraak was veranderd in koeterwaals gebrabbel. De ambulance medewerkers stonden binnen 8 minuten voor mijn neus met allerlei apparaten en ik werd vol geplakt met van die hartbewakingsdingen.
Mevr. kunt u, nee ik kon nix vertellen en dus hup de ambulance in met loeide sirenes en naar het Flevo, daar allerlei onderzoeken en scans en ik kon alleen maar knikken want mijn hersens functioneerden wel alleen duidelijk maken lukte niet. De arts van het Flevo zag dat er wat aan de hand was en vond het nodig dat ik naar het VU in Amsterdam ging. Met gierende sirenes over de A6 en A1 en binnen korte tijd lag ik daar in het ziekenhuis. Weer allerlei onderzoeken en scans en toen kwam het hoge woord eruit ik heb drie bloedingen gehad. Twee rechts en 1 links of was het andersom dat vergeet ik telkens. Langzamerhand kwamen mijn woorden schat terug en ook het gebruik van mijn hand en been. Savonds om 21 uur kreeg ik eindelijk een boterham en melk daar was ik wel aan toe.
Zaterdagmiddag mocht ik naar huis, wel met een beperking mijn hand en been functioneert op 94% en mijn hersens uiteraard op volle sterkte ook qua spraak. Over 14 dagen terug naar het VU.
Afgelopen week heb ik veel dingen afgesloten i.v.m. diverse ziekenhuis bezoeken en wat er verder met mijn hersens gaan gebeuren, bv Tegendraads 1 en het schrijven voor Quiltersgilde blog, ook op Facebook heb ik heel veel mensen verwijderd, niet omdat ik ze niet leuk of aardig vind of dat de artikelen niet leuk zijn.
Voorlopig mag ik geen autorijden of fietsen dus mijn lieverd is behalve mijn lieverd ook nog eens mijn privé chauffeur.
oh ja en als ik wat te melden heb dan lezen jullie het op mijn blog of op De-Stoffige-Dagboeken.
Mijn rechterarm en been werkte niet mee en mijn spraak was veranderd in koeterwaals gebrabbel. De ambulance medewerkers stonden binnen 8 minuten voor mijn neus met allerlei apparaten en ik werd vol geplakt met van die hartbewakingsdingen.
Mevr. kunt u, nee ik kon nix vertellen en dus hup de ambulance in met loeide sirenes en naar het Flevo, daar allerlei onderzoeken en scans en ik kon alleen maar knikken want mijn hersens functioneerden wel alleen duidelijk maken lukte niet. De arts van het Flevo zag dat er wat aan de hand was en vond het nodig dat ik naar het VU in Amsterdam ging. Met gierende sirenes over de A6 en A1 en binnen korte tijd lag ik daar in het ziekenhuis. Weer allerlei onderzoeken en scans en toen kwam het hoge woord eruit ik heb drie bloedingen gehad. Twee rechts en 1 links of was het andersom dat vergeet ik telkens. Langzamerhand kwamen mijn woorden schat terug en ook het gebruik van mijn hand en been. Savonds om 21 uur kreeg ik eindelijk een boterham en melk daar was ik wel aan toe.
Zaterdagmiddag mocht ik naar huis, wel met een beperking mijn hand en been functioneert op 94% en mijn hersens uiteraard op volle sterkte ook qua spraak. Over 14 dagen terug naar het VU.
Afgelopen week heb ik veel dingen afgesloten i.v.m. diverse ziekenhuis bezoeken en wat er verder met mijn hersens gaan gebeuren, bv Tegendraads 1 en het schrijven voor Quiltersgilde blog, ook op Facebook heb ik heel veel mensen verwijderd, niet omdat ik ze niet leuk of aardig vind of dat de artikelen niet leuk zijn.
Voorlopig mag ik geen autorijden of fietsen dus mijn lieverd is behalve mijn lieverd ook nog eens mijn privé chauffeur.
oh ja en als ik wat te melden heb dan lezen jullie het op mijn blog of op De-Stoffige-Dagboeken.
14 opmerkingen:
joh! doe aub heel rustig aan, doe wat je kan, en denk voorlopig aan jezelf.
wens je veel sterkte en hoop dat alles weer goed komt.
Oooo.Mia,dat is schrikken.maar wat een goed kordaat optreden van je dochter!Heel goed dat je keuzes hebt gemaakt.Doe vooral heel RUSTIG aan.Lieve groet.Ellen en Rien uit Dronten.
Heel veel sterkte Mia, laat je maar goed verzorgen en doe heel rustig aan.
Dat is schrikken Mia. Heel veel sterkte en ook voor Jan en de rest van de familie. Zo kan er ineens iets heftigs gebeuren.
Wat een schrik Mia. Maar gelukkig is het grotendeels weer in orde, al zul je een poosje kalm aan moeten doen. Ik wens je alle goeds en hoop dat het weer helemaal in orde komt!
Liefs en groetjes Hannie
Beterschap ! Goed zeg dat er zo snel gehandeld is!
Sterkte Mia. Hou je rustig hè. Is moeilijk maar het is even niet anders.
Hallo Mia
Dat is schrikken! Wat enorm vervelend voor je. Ik hoop voor je dat het nog wat herstellen gaat. Want een bezige bij heeft ruimte nodig om te kunnen doen wat ze wil!
Ik wens je heel veel sterkte toe Mia en uiteraard hoop ik dat alles weer op zijn pootjes terecht zal komen.
Jeetje, Mia. Ik hoop dat je snel weer herstelt en met je lapjes aan de slag kan!
Hoi Mia
Ik schrik ook van je bericht maar ik ben blij voor je dat je zo snel en kordaat bent geholpen, Het feit dat je spraak en het meeste gevoel in je arm en been weer terug zijn is fantastisch goed nieuws. Heel goede kans op volledig herstel en dat is toch een geluk bij een ongeluk. Heel veel sterkte en geduld de komende tijd . Met jouw positieve instelling komt het beslist allemaal weer goed !
Liefs, Tonny
Dag Mia!,
Dat is schrikken zeg! Gelukkig dat je nu weer thuis bent en het redelijk goed gaat met je.
Rust lekker uit en laat je door je geliefden maar verwennen!
Sterkte hoor!
Hartelijke groet,
Conny Doornbos
Hallo Mia,
Ontzettend goed dat jou familie zo snel heeft gereageerd.
Fijn dat je thuis bent en al zoveel hersteld bent.
Rustig aan en een voorspoedig herstel.
Gr. Bianca
Lees nu net wat er is gebeurd , hou je haaks hoor
Een reactie posten