Stempelwerk en Adrinka

Is het al af? vroeg Jasper. Bijna zei ik. Kan je niet een beetje opschieten, vroeg hij opnieuw. Joh ik ben hartstikke druk, hm waarmee wilde hij weten. Je bent toch al oud en je hoeft toch niet meer te werken. Ja Ja Ja, doordouwertje, alsof je helemaal niks te doen hebt. Dus snel maar de naaimachine zijn werk laten doen. Beide heren zijn tevreden en hebben een eigen ontwerp op hun muur hangen.
 

gele chaos

In de Op Weg Naar Art groep van Marjon Hoftijzer was een leuke vraag binnengekomen. Kunnen jullie als groep of als quilter alleen iets maken voor de tentoonstelling van
Colours of Africa? Na enig brainstormen zijn we met 8 een leuk ontwerp aan het bedenken gegaan. Nienke had een Adrinka gezien en wij vonden dat wel een prima idee om uit te werken. Het geheel wordt in verschillende kleuren uitgevoerd en op frames gezet in de hoop dat als het een beetje gaat waaien de adrinka's gaan draaien. Maar eerst moeten die A's nog gemaakt worden, omdat ze buiten komen te staan heeft gewone vulling weinig zin, dus ondertapijt van IK.e.a. daarop in mijn geval met gele stoffen de vorm vullen. Het is een hele klus en mijn armen en handen doen een beetje zeer, het ondermateriaal is zwaarder om te verwerken dan gewone vulling. Maar ik heb er een af, nu nog een dezelfde maken, zodat ze aan elkaar kunnen worden gemaakt.

het symbool staat voor harmonie en vrede, hoe toepasselijker kan dit zijn  gezien de onrusten in de diverse afrikaanse landen.

 

Om een beetje idee te geven; het symbool wordt ongeveer 100 x 80 cm, en dat twee keer. Wordt vervolgd. 

Koffie

 

Het was zeker al twee weken doffe ellende met blogger, ineens kon ik geen foto's meer Uploaden van mijn PC. Dus via via lukte het af en toe. Maar nu ineens gaat het weer als vanouds. Dank je wel Blogger.

 

Maar de tips van Nienke hou ik nog even bij mijn favorieten voor het geval er weer iets met Blogger gebeurd/veranderd.

 

Drukte op de vroege ochtend

Afgelopen nacht logeerden de heren bij ons, uitslapen? vroeg ik gisteravond toen ik ze naar bed bracht. Tuurlijk, klonk het eenstemmig. Ja dat had ik gedacht. Niet alleen de jongens logeerden maar ook Jul, de hond. En die had bedacht dat vijf uur best wel een leuke tijd was om op te staan en die begreep me niet toen ik zei, hond ga slapen het is nog donker. Nee die begreep het niet erg. Een uur later werd ik alweer door haar wakker gemaakt. Gewoon gezellig moet ze gedacht hebben, want toen ik maar koffie ging zetten ging zij lekker liggen slapen. Kreng dacht ik.

Dus de heren ook vroeg wakker want dat is gezellig, ik zag dat niet zo, maar goed iedereen aan de ontbijttafel met een ommeletje etc etc.

 

En toen bedacht ik dat ik wel eens aan creatieve kinder arbeid kon gaan doen, zij zijn bezig en ik heb er wat aan. Gisteren bij de Op Weg Naar Art groep hebben wij gewerkt met stempel afdrukken en die van mij klopten niet helemaal dus de heren maa aan het werk gezet. Leuke ideeen hebben die knullen soms. Na wat werk voor mij besloten ze maar voorzichzelf wat te maken, tenminste als ik er quiltjes van maakten voor ze.

rood

kwast

fotoframe

fotoframe

Leuk toch, eigen werk.


P.A. & blind verven met sneeuw

Dit bericht is dankzij mijn P.A. Als ik de gordijnen open schuif komt er een hele witte wereld te voorschijn. Onder het genot van een pot koffie kan ik best wel genieten van dit natuurverschijnsel. Als ik er maar niet naar buiten hoef te gaan. Ik heb echt een hekel aan kou en sneeuw en ijs. Dus zaten wij lekker binnen. Zegt mijn Persoonlijke Assistent Zeg ga jij nog sneeuwverven deze winter. Nou eigenlijk niet, ik heb nog een flinke voorraad aan lappen liggen. Joh, je vond dat vorig jaar zo leuk dringt hij aan. Ja Ja Ja dat was vorig jaar zeg ik nog, maar vandaag niet mijn handen doen niet wat ik wil dus die koude troep hoef ik even niet. Nou dan schep ik toch sneeuw voor jou. Hoe kan je dan nee zeggen.

Ik had nog een wit katoenen gordijn liggen en heb die in vier stukken van ongeveer 1 x 1 meter gescheurd, eentje onderin schep sneeuw erop en wat verf, dan de zeef lap erin sneeuw erop en dan verf. Simpeler kan het niet. De verf was echter een vraagteken, ik had nog hele oude potjes batikverfpoeder, nu staan daar wel nummers op maar ik had even geen zin om die kleurenkaart op te zoeken, dus gewoon willekeurig gestrooid. Klaar is mia voor deze winter dacht ik

?

??

???

????



leuk

 

 

 

 

 

 

Maandagvrouwen

Vandaag de foto's van de maandagvrouwen, eigenlijk was het de bedoeling om deze vorige week maandagmiddag te plaatsen maar dat ging even niet door. En vandaag ben ik geveld door een heftige verkoudheid dus de maandagvrouwen gebeld en de ochtend afgelast.

 

Maar ik had natuurlijk weer een idee! Gut hebben jullie wel eens iets met vliegende ganzen gedaan? Nou je ziet ze wel eens vliegen zei Marijke, maar verder geen idee. Dus heb ik het volgende voorgesteld, neem vier lappen mee die jij zelf het leukste vind. Bij de koffie hebben ze er een weg gegeven en een ander terug gekregen. Lastig was hun reactie, ja want ik heb er ook nog wat bij. Oeps een totaal andere lap dan zij zelf wel leuk vonden.

 

 

 

 

 Angelika heeft een huis ontworpen,

 Marijke had behoefte aan een tas waar een A4 map in kan

Desiree, maakte deze, prachtig versierd met bedeltjes en hangt nu in haar gang.

 Marjorie maakte dit mooie kussen, met op de achterkant met de machine vliegende ganzen.

We gaan weer verder

De afgelopen week is een hele nare geweest, dank jullie wel voor al die lieve berichten. Doet een mens goed en wordt heel gewaardeerd door ons twee.

Natuurlijk is het stil, geen gepiep van ik wil eten of gaan wij nog eens wat doen? plekje op de bank is leeg en we worden niet meer wakker gemaakt door haar.

Wat ook verdrietig is, is Jul. De labrador van onze dochter die altijd met haar aan het donderen was, rondjes door de kamer en als het even kan die twee honden over tafels banken of stoelen.

Jul is van slag. En dat is heel triest om te zien hoe zij haar mist. We hebben de quilt van Famke aan Jul gegeven,
 

Verdriet

 

Even na 7 uur komt Jan naar binnen gevlogen en roept Famke heeft een aanrijding gehad, ik vlieg naar buiten en daar ligt ze tegen de stoeprand. Hevig bloedend en niet reageren op haar naam.

Ik ben verstijfd van schrik, en dan moet je iets regelen voor dat wijfie, zoeken naar een direct nr. van de dierenambulance, vergeet het maar! Eindelijk een nummer gevonden van regio midden nederland, en dan krijg je terwijl je bij een zwaar gewond hondje midden op straat zit het volgende,computer zegt:

volg het menu en toets in wat er nodig is;

toets 1, ga verder toets 1, ga verder toets 1, ga verder toets 1. Eindelijk iemand die je aan de telefoon krijgt.

Dan moet je een 0900 nr bellen, die gaat je weer doorverwijzen en een stem vraagt dan heb je de dierenarts al gebeld. Shit, u wordt terug gebeld door de dienstdoende dieren arts.

Die belt en vraagt met zachte stem, kunt u haar hier brengen? nee mevr. dat gaat niet meer, ik ben aan het wachten op de dierenambulance die mij kan helpen om Famke te helpen. Oh geeft u mij uw nr dan bel ik die wel even maar of het helpt dat zij eerder komen dat weet ik niet.

De mevr. klets mij te veel en te langdradig, dus de hoorn erop gegooid. Eindelijk komt de dierenambulance en brengt haar naar .. die mevr. van de telefoon. Het gaat met de minuut slechter met Famke en de rillingen lopen over mijn rug als je kijkt naar haar gevecht tegen dood gaan.

Natuurlijk staat heel Almere vast in de file, rond kwart voor negen bij de dierenarts, de deur op slot, geen mens te bekennen, de broeders van de ambulance bellen en kloppen op de deur, eindelijk verschijnt er iemand en kunnen we met haar op de brancard naar binnen, dan zie ik pas goed hoe slecht ze er aan toe is, de schrik slaat nog meer toe.

Onze hoop dat ze het zou kunnen redden is gelijk verloren, de dierenarts geeft heel vriendelijk aan dat er nog veel te doen is voor haar. Ik knuffel haar en heb beslist dat ze mocht inslapen. Redding is voor haar niet mogelijk.

 

 

 

Vanmorgen om negen uur is Famke ingeslapen, net 5 jaar oud.

1-1-13

Vandaag is het weer een nieuw begin, het regent pijpenstelen, de rommel ligt nog op straat, vegers zijn nog niet gezien maar mijn blog heeft voor een jaartje een andere kleur gekregen. Blogspot werkte niet echt mee, of ik deed het gewoon niet goed. Maar in ieder geval staan mijn tulpen erboven.

 De foto bij mijn "kop" heb ik ooit gemaakt van deze twee tulpen voor de kust. Hoe ik die gemaakt heb weet ik niet meer, zal best wel een moment van helderheid zijn geweest, maar ik vind die dubbele tulp eigenlijk wel heel leuk.

Deze tulpen heb ik gemaakt naar aanleiding van een krantenartikel. Er was een plan om voor de kust een eiland te maken in de vorm van een tulp. Spekkie naar mijn bekkie dacht ik. Ik wil wel op dat lange blad gaan wonen. Maar helaas is dat plan in de vrieskist verdwenen.






Overigens heb ik ze gemaakt van mijn eerste zelf geverfde stoffen. Goed hè