Het einde is in zicht, dit is de een na laatste Amicorum van de lijst van de Fibermailgroep. Trees heeft deze voor mij gemaakt, geweldig weer die combinatie van tekst en bewerking
zaterdag 26 mei 2012
Album Amicorum
dinsdag 22 mei 2012
Amicorums
Dit zijn de laatsten op de lijst van de Fibermailgroep met het maken van Album Amicorums. Geweldig leuk project wat je telkens aanzet tot het nadenken aan wie je wat stuurt en welke tekst je bedenkt die daar van toepassing op is. Veel teksten kan je terug vinden op site's waar poëzie-album rijmpjes op staan, of de bekende kinderliedjes of heel toepasselijke spreuken. Op sommige heb ik een eigen tekst gemaakt, vind het leuk om met woorden te spelen en de rijmwoorden boeken op de diverse site's zijn soms heel handig.
 |
kronkel
|
 |
| Berend Botje |
De blauwe kronkel heb ik voor Marie Jose gemaakt ik wist alleen maar dat ze voorliefde voor blauw had en verder eigenlijk niets, vaak zit ik met een potloodje tespelen op een stukje papier en zo kwamen deze kronkels te voorschijn.
De andere is voor Marja, terwijl ik liep te verzinnen wat bij haar zou passen, neuriede ik Berend Botje, waarom geen flauw idee. Waarschijnlijk omdat ik een paar dagen daarvoor foto's van een vakantie in Frankrijk zag en op een van die foto's stonden bootjes in een klein vissersplaatsje en die bootjes hingen half op het droge. En de rest is vrij genaaid op zelfgeverde stof.
woensdag 16 mei 2012
Foto
Tja het is wat, toen ik aangaf dat ik wilde gaan stoppen als contactpersoon voor de Little Quiltjes of Love, kreeg ik heel wat reacties. Positieve en sommingen begrijpen niet dat ik er mee wil stoppen.
Het zit zo:
Op donderdag 20 juni 2002 was ik bij een Bee en daar was een quilter een mooie quilt aan het maken, zelf op dat moment nog niet zo'n ervaren prutser dus vroeg ik hoe of wat en voor wie, dat wilde ze aanvankelijk niet vertellen. Na lang aandringen van mij zo van joh vertel, vertelde ze over de Little Quilts of Love liever niet omdat onze dochter op het punt van bevallen stond en zij het niet zo kies vond.
De volgende dag werden wij vroeg gebeld dat de geboorte a.s. was en dat zij naar het ziekenhuis gingen, en dan zit je bij de telefoon te wachten op....... tijdens dat wachten heb ik aan mijzelf beloofd dat als het kindje gezond en wel op deze wereld was, om het project Little Quilts of Love te omarmen.
Later op die vrijdag 21 juni 2002 werden we gebeld dat Menno was geboren en dat alles met dit kleine mannetje goed was.
En belofte moet je nakomen, ik heb contact op genomen met het Flevoziekenhuis en die stonden er voor open. Het Flevoziekenhuis was het vijfde ziekenhuis in Nederland en met behulp van Jane Ypma is het verder verbreid, en nu zie ik een hele waslijst met adressen van contactpersonen en ziekenhuizen. Geweldig zoals al die anonieme quilters mee werken aan dit project.
En nu:
En dan op 21 juni 2012 stop ik als contactadres en geef het project in goede handen van een medewerkster van het Flevoziekenhuis, en daar zit dan gelijk van alles aan vast.
Een interview in hun personeelsblad, serie foto's en straks in de media met toeters en bellen. Nu hoeft dat laatste voor mij niet, maar goed een beetje bekendheid kan geen kwaad en als mijn hoofd daarbij nodig is dan moet dat maar.
Natuurlijk blijf ik ze maken, wat eenmaal een part van je quilt-leven is blijft een deel.
Maar die belangstelling leverde wel een aantal bijzondere portretten op en dus heb ik er een gebruikt als nieuwe KOP.
Het zit zo:
Op donderdag 20 juni 2002 was ik bij een Bee en daar was een quilter een mooie quilt aan het maken, zelf op dat moment nog niet zo'n ervaren prutser dus vroeg ik hoe of wat en voor wie, dat wilde ze aanvankelijk niet vertellen. Na lang aandringen van mij zo van joh vertel, vertelde ze over de Little Quilts of Love liever niet omdat onze dochter op het punt van bevallen stond en zij het niet zo kies vond.
De volgende dag werden wij vroeg gebeld dat de geboorte a.s. was en dat zij naar het ziekenhuis gingen, en dan zit je bij de telefoon te wachten op....... tijdens dat wachten heb ik aan mijzelf beloofd dat als het kindje gezond en wel op deze wereld was, om het project Little Quilts of Love te omarmen.
Later op die vrijdag 21 juni 2002 werden we gebeld dat Menno was geboren en dat alles met dit kleine mannetje goed was.
En belofte moet je nakomen, ik heb contact op genomen met het Flevoziekenhuis en die stonden er voor open. Het Flevoziekenhuis was het vijfde ziekenhuis in Nederland en met behulp van Jane Ypma is het verder verbreid, en nu zie ik een hele waslijst met adressen van contactpersonen en ziekenhuizen. Geweldig zoals al die anonieme quilters mee werken aan dit project.
En nu:
En dan op 21 juni 2012 stop ik als contactadres en geef het project in goede handen van een medewerkster van het Flevoziekenhuis, en daar zit dan gelijk van alles aan vast.
Een interview in hun personeelsblad, serie foto's en straks in de media met toeters en bellen. Nu hoeft dat laatste voor mij niet, maar goed een beetje bekendheid kan geen kwaad en als mijn hoofd daarbij nodig is dan moet dat maar.
Natuurlijk blijf ik ze maken, wat eenmaal een part van je quilt-leven is blijft een deel.
Maar die belangstelling leverde wel een aantal bijzondere portretten op en dus heb ik er een gebruikt als nieuwe KOP.
zondag 6 mei 2012
Buitenverblijf
Het was een heerlijk weekje in ons buitenverblijf, niet al te warm (s'nachts vooral) maar verder was het prima te doen in de car-a-van op de Parel. De kleinzoons hadden een weekje vrij dus werd het veel fietsen en ijsjes eten en gewoon niks doen. Nou ja de spelletjes en het voorlezen hadden vooral als het een beetje regende de voorkeur boven de ezel en de pony's.
Bij de voortent zat een enorme bij of wesp of hommel, het beestje was wel een cm of 4 groot. Wel prachtig dat je goed de tekeningen op zijn rug kon zien. En natuurlijk kwamen we mijn koe tegen, niet echt van mij maar koeien hebben iets vooral als ze zijn versierd met tulpen.
Bij de voortent zat een enorme bij of wesp of hommel, het beestje was wel een cm of 4 groot. Wel prachtig dat je goed de tekeningen op zijn rug kon zien. En natuurlijk kwamen we mijn koe tegen, niet echt van mij maar koeien hebben iets vooral als ze zijn versierd met tulpen.
Maar ik heb toch niet helemaal stil gezeten, ben alvast begonnen aan wat kerstdingen.
En dan ben je maar een weekje weg, de mailbox liep een beetje over. Wel leuk om te lezen hoe het met de creatievelingen in quiltland vergaat.
En dan die prachtige quilts op het blog van De-Uitdaging voor het thema water.
Abonneren op:
Posts (Atom)