Ook ik weet nu wat het is om in een DIP te zitten. Wat een frustratie levert dat op.
Ach, zei mijn liefdevolle omgeving, je hebt Netflix en Videoland en YouTube. Nou dat laatste is best leuk om daar eens op te kijken naar hoe creatievelingen wereldwijd hun kunsten vertonen. Na ruim 5 maanden in een rolstoel en/of krukken wordt je daar toch kriegel van.
Limburg
Ondertussen voltrekt zich een ramp in Limburg, wat verschrikkelijk is dit voor de mensen die daar getroffen worden. Er was een moment in een verslag dat raakte me en ik denk wie het gezien hebben ook. De quiltster die een quilt liet zien die ze kon redden maar daar vertwijfeld bij stond. Ik heb naar mijn stapel quilts zitten kijken en bedacht hoeveel liefde en werk daarin zit en wat verschrikkelijk als ik mijn passie zo door die ramp zie verdwijnen. En dan het vervolg; hoe is het met al die lappen die door die modderstroom in de was moeten en kunnen ze nog wat redden? Hoe is het met de naaimachines?, etc. etc.
Prachtig die actie om blokken voor Limburg te maken, misschien bij elk blok een lapje erbij doen? Ik weet het niet. Limburgse Quilters, laat weten hoe jullie verder gaan.
Draadjes
Wat had je altijd willen weten? Nou duidelijke filmpjes over het sneeuwverven, of hoe kan je leuke schaaltjes maken met draad en wateroplosbaar vlies, diverse filmpjes over mixed media of wat je kunt met organza. Maar om nou een hele dag naar dat scherm te zitten kijken trok me ook niet. Ik had ooit van die kleine borduurringetjes op de kop getikt en wat doe je daar dan mee? Nou mijn bak met draadjes legen en met wateroplosbaar vlies lekker op volle snelheid doorstikken,
Leuk, ze hangen nu op mijn kamer 100.