Terug van weggeweest

Daar ben ik dan weer, twee heerlijke weken vakantie op Walcheren, nee geen lange reizen in de auto of vliegtuig, maar gewoon met onze voc (je weet wel die vossen opvang club) lekker genieten van strand-zee-bossen en prachtige duinen. Eigenlijk zijn wij beiden gek van de Vendee in Frankrijk aan de Atlantische Oceaan, maar Walcheren lijkt er heel veel op en het scheelt in de reistijd.

Frankrijk heeft van die leuke strandhuisjes maar hier kunnen ze er ook wat van. Tot sávonds heel laat zie je de mensen hier nog bbq en genieten van de ondergaande zon. Nu troffen wij het ook wat weer betreft, slechts 24 uur regen en voor de rest zon zon zon en nog eens zon.

 En natuurlijk hadden wij onze fietsen mee, dus elke dag minsten 35 km trappen en dan kom je soms dingen tegen. Famke onze hond in de mand achterop en die zat daar koninklijk te wezen, kom je langs een tuintje en dan zie je dit. Gieren van de lach, prachtig gevonden het bleek de voortuin van een rijwielhersteller te zijn.

Ja en dan ga je even de winkel in en kom je terug en tref je je lief zo aan.

En dit damhert kwam elke avond alleen en s'nachts met zijn harem de camping op en struinde alle gevallen appels en peren op die nu van de bomen vallen. De canping was nl een oude boomgaard en die beesten hebben het daar prima naar hun zin. Ook in het bos/duingebied liepen er heel wat rond in het wild.

En het quiltgebeuren?...............................................................................................................

Nou errug weinig, wel wat hexagonnen in elkaar gepruts en een beginnetje voor de buitenkant van een map voor de Albicorum, maar verder? gewoon in de zon 5 boeken gelezen, heerlijk daar was nu eens heel veel tijd voor.

Handig

Bij het surfen over de blogs die ik volg, en dan zie ik ook andere nog niet bekende blogs voorbijkomen, dus even lezen en kijken wat daar gebeurd.

Zag ik toch iets handigs, kleine dingetjes.

 Dus ik aan de slag me de bestaande tassen en heb er nu ook twee, je maakt een zakje aan de boven kant van het katoenentasje en dan in drieen vouwen en het zakje er om heen vouwen. Mijn idee was om in elke tas zo'n pakketje te doen, katoenen tassen in overvloed, totdat ik ging tellen hoeveel ik er zou maken. Teveel. Dus voorlopig hou ik het even bij deze twee.

 En wat vervelend is dat toch, ik heb een Janome te leen gekregen om uit te proberen hoe dat ding is. Nou ben ik verwend met twee naaimachines een Pfaff 2044 en een Elna simpel, dus lap eronder en maar spelen met die Janoom.

Het is een mooie machine alleen dat gaspedaal dat moet je zover intrappen wil je een beetje op kunnen schieten, ik kreeg kramp in mijn kuit daarvan. Maar het is een mooi ding, dat is zeker toch blijf ik mijn eigen masjientjes trouw. Deze gaat weer terug naar haar eigenaresse.

Album Amicorum

In de Fibermail groep zijn we gestart met Album Amicorum, er zijn twee lijsten zoveel liefhebbers zijn er voor dit project. Ik kreeg als eerste een Amicorum van Marja. Beetje vroeg want eigenlijk zou de eerste rond 1 oktober verstuurd worden. Maar beter te vroeg dan te laat en zo heeft Marja de primeur al te pakken.

Mooie ster

en een leuke poezie

mini voor v.o.c.

Er zijn er velen die zo'n ding hebben, ook wij hebben er een.

Wat dan vragen jullie je af, nou wij hebben een VOC en dat betekend heel simpel Vossen Opvang Centrum. Onze caravan dus.

Nu zijn dat altijd van die keurige projecten met dezelfde gordijnen, bankbekleding etc etc. Zie je er een dan zie je ze allemaal.

Dus ben ik maar begonnen met het aankleden van de VOC, de prachtige (!) vitrage is al verdwenen, net als die nepovergordijnen, die zijn er ook niet meer. 

De muren zijn keurig van beuken en heel saai dus, daar ben ik  nu maar mee bezig om te verfraaien. Dit is het eerste exemplaar.



mini casa voc



Dassen met een verhaal

In april is mijn vader overleden, 85 jaar en bij zijn volle verstand. Een maand later vroeg mijn moeder kan je me helpen de kleding van Pa uit te zoeken? Tuurlijk, is het niet te vroeg? Nee het maakt me zo verdrietig om al die kleding te zien. Samen hebben we alles uitgezocht, mijn vader had belachelijk veel kleding en niet van de eerste de beste nee er zaten geen koopjes tussen. Veel van zijn kleding zijn naar sociale projecten gegaan. Mijn moeder blij dat ze in gebruik bleven en dat een ander daar nog wat plezier aan kon beleven.

Gut zegt ze, wil jij zijn stropdassen hebben. Had hij die dan nog? ik wist dat er een stuk of vier zouden zijn voor eventuele festiviteiten of begravenissen. Hij was namelijk altijd chic gekleed, behalve de laatste 30 jaar. Hij was vroeg met pensioen en had al zijn "nette" kleding weggedaan had het niet meer nodig zei hij.

Groot was dus mijn verbazing dat hij er in die laatste jaren toch nog zo'n 35 stropdassen had verzameld en twee keurige strikken.

Dus ben ik vanmiddag in de zon gaan zitten met die bundel, eerst bedacht wat ik ermee zou gaan doen en toen maar uithalen. Ik kan natuurlijk de stropdas gebruiken zoals ze zijn, maar ik heb een ander plan. Ik ga er drie quiltjes van maken, een voor mijn moeder, mijn zus en mijn broer. Elk quiltje bestaat dus uit 11 stropdassen.

De twee tweeddassen hou ik zelf.

merkjes

ingewanden

En dan een mand vol, zo te zien kan ik er heel wat van gebruiken