Vanmiddag om kwart voor drie is het 46 jaar geleden dat wij met elkaar trouwden. Bijna uit eigen wil doch mijn ouders stonden op keurig en netjes en .... wat zouden de buren en vrienden wel niet zeggen als je dochter zou samen wonen zonder papiertje van de burgerlijke stand. Nee dat kon niet, dus rebels als wij zijn, stemden wij daar mee in doch op hun kosten. En dat werd dan ook keurig geregeld, zodat dochterlief keurig in het "maagdelijk wit" voor de wet een mevrouw werd.
Wat haar ouders niet wisten was dat ze al geruime tijd met haar Jan samenwoonde in het zusterhuis van de zorg instelling waar zij werkte en hij als beroepsmilitair waar mogelijk kwam overnachten in plaats van in de kazerne of bij zijn ouders.
En nu 46 jaar later zijn we trotse ouders met zoon en schoondochter en dochter en de twee kleinzoons.
Vandaag dus een bescheiden feestje