Een paar jaar geleden kreeg ik van familie van iemand die overleden was een doos met fluwelen gordijn stalen. Die kwamen in een andere doos terecht en heb ik er eigenlijk niet meer naar gekeken.
Tot ik weer eens noodgedwongen mijn lappen kasten ging reorganiseren en ik die doos weer tegen kwam.
Oh wat leuk zei mijn dochter, ach ik scheur ze wel even onder de naaimachine door. Ja had ik gedacht, elk lapje in tweeën gesneden gestapeld en inderdaad even! stikken.
Fluweel zacht, inderdaad maar voorlopig even niet meer. Wat een pluisjes en stof in de machine en als je net als ik niet goed op de draadrichting let verschuiven de lapjes.
Toch is het een lekker ding geworden voor op de bank.
Om rafelen te voorkomen alles met de zigzag extra door gestikt en in het midden van een blokje met de machine een stopje gemaakt.