ik ben er nog

 Het is al weer een tijdje geleden dat ik op mijn blog actief was, maar ik ben weer een beetje terug. Het vervelende van ouder worden zijn in mijn geval niet mijn brein, maar mijn lijf. Al jaren ben ik een Diabeet 2 zonder problemen, maar nu sloeg die ziekte toe dmv een wondje aan mijn voet wat steeds groter en ernstiger werd . vaste klant werd ik bij het WEC Wond Expertise Centrum hier in het Flevo. Diabetes lijdt zijn eigen leven dus genezing zat er niet in korte tijd in. Talloze onderzoeken waren het gevolg. Artrose onderzoeken met MRI scans lieten nog meer zien. Een belangrijke ontdekking was een wervelkanaalstenose. Lastig, pijnlijk en daardoor slechter en bijna niet kunnen lopen, afgelopen jaar was niet leuk. Maar een van de scans liet zien een verstopte ader in mijn rechterbeen. Tuurlijk kan er ook nog wel bij. Vaatchirurg wist er wel raad mee dus afgelopen vrijdag een bypass aan mijn r.been een ritssluiting van ± 50 cm van kuit naar lies bij elkaar gehouden door meer dan 80 knopen.

Na elf dagen op een 1 persoons kamer met uitzicht op de parkeerplaats lekker thuis, samen met mijn lief Jan. en mijn nieuwe laptop en de Zorggroep proberen om weer op pad te kunnen gaan. Wel jammer dat ik niet naar Brabant kan.

Wel had ik voor de opname nog het beertje kunnen maken voor Norine onze bonus kleindochter die samen met. Onze cadeautjes kinderen Eline en Daniel naar Portugal zijn geemigreerd naar hun prachtige boerderij en daar een mooie toekomst krijgen. 

Gelukkig een nieuwe laptop zodat we als het nodig is dagelijks via beeld en wats app op hun belevenissen kunnen volgen. Ach wie weet als ik ben opgeknapt met het vliegtuig naar hun toe. Wel is knuffelen op afstand een beetje raar.

Mia